Eg velger Office Party som månadens trafotalent fordi verket er sterkt når det kjem til både material og innhald. Ved første augekast tykte eg at Office Party virka humoristisk og litt skummelt samstundes. På eit kontor eller på dei fleste jobbar må ein ofte følgje eit sett med sosiale normar og oppføre seg profesjonelt. Når det er jobbfest derimot, kan ein sleppe seg litt meir laus, ein kan lære å kjenne kollegaane sine betre og vise kven ein eigentleg er. Poenget med ein jobbfest er jo å forbetre arbeidsmiljøet. Samtidig er det ei samansetting av menneske som aldri ville gått på fest saman ellers, dermed er det ofte dømt til å bli litt kleint.

Motivet viser ein person som ligger på eit bord - ei handling ein stort sett ikkje kan gjere når ein er jobb. Eg ser det er god stemning på jobbfesten og at nokre har begynt å danse på skriveborda. Materialet ser ut til å vere ordinære svart/kvitt-utskrifter i A4 - noko som er vanleg å sjå på eit kontor. Kanskje det er eit foto tatt og printa ut på ei skrivemaskin på jobbfesten? Papiret er oppklipt, dette minner meg om makuleringsmaskiner - også eit apparat som er vanleg å bruke på kontor.

Verket får meg til å undre over kva handlinga av å øydelegge og reparere symboliserer. Det er ikkje satt saman akkurat slik som det var, men vevd saman på ein forskrudd måte. Det er noko ubehageleg med eit ansikt som ikkje henger riktig saman. Kanskje det handlar om at minnene er grumsete eller at ein slapp seg litt for laus på festen? Eg tenkjer at papiret er det same som før, men at det har fått nye reglar. Slik som at kontoret og dei ansatte er dei same, men på fest er det andre sosiale normer. Etterkvart tenkjer eg at verket er alvorleg. Ein makulerer berre papir med sensitiv informasjon som ein ikkje vil dele. Dette får meg til å tenkje på #metoo, ein bevegelse som starta i 2017 der kvinner brukte sosiale medier til å ytre seg om diskriminering og trakassering på arbeidsplassen. Jobbfesten er ein mogleg plass der grenser har blitt overskrida.

Eg veit jo ikkje kva kunstnaren har tenkt, men eg tykkjer at det er bra at verket har fått meg til å undre. Materialetvalget og utføringa, det å klippe opp papir og veve det saman igjen, passar godt med motivet og tittelen. Det fungerer både visuelt og konseptuelt.

Det var vanskeleg å velge sidan det var så mange flotte bidrag. Dykk er ein imponerande gjeng og eg håper dykk fortsetter å skape med glede!

Eli Mai Huang Nesse